อีกหนึ่งชีวิตที่อาภัพ เพราะตั้งแต่เกิดมาทั้งชีวิต น้องนุ่น ศรุตา อายุ 17 นักเรียนชั้น ม.4 เคยเจอหน้าแม่เพียงครั้งเดียวตอนอายุ 10 ปี ส่วนพ่อก็ต้องไปทำงานที่กรุงเทพฯ จึงพามาฝากเลี้ยงไว้กับคุณปู่ไว้ตั้งแต่ 2 ขวบ
น้องนุ่น เล่าว่าหนูมาอยู่ที่สระบุรี กับคุณปู่คุณย่าตั้ง 2 ขวบ พ่อกับแม่แยกทางกัน หนูไม่รู้ว่าเพราะอะไร หนูมาอยู่ที่นี่เพราะปู่รับมาเลี้ยง
คุณปู่ เล่าว่า ก็เลี้ยงนุ่นมาตั้งแต่เล็กๆ ที่พ่อเขายกให้มา ก็ดูแลเขาตลอดมา ส่วนแม่เขาผมก็ไม่เคยเห็นเหมือนกัน แต่เขารู้ว่ามีแม่
น้องนุ่น เล่าอีกว่า ตั้งแต่เกิดมาหนูเคยเจอหน้าแม่อยู่ครั้งเดียว ตอนนั้นหนูอายุประมาณ 10 ปี เคยเจอแค่ครั้งเดียวและหลังจากนั้นก็ไม่เคยได้เจอแม่อีกเลย มันเป็นโชคชะตาของหนู หนูก็ต้องยอมรับความเป็นจริงอย่างเดียว หนูทำได้แค่นี้ ณ จุดจุดนี้หนูก็มีปู่กับย่าคอยดูแลอยู่แล้ว รายได้ของพ่อส่วนมากที่ขายของมันไม่ค่อยแน่นอน
คุณปู่ เล่าต่อว่า ผมมีอาชีพขายของชำเล็กๆ น้อยๆ รายได้ก็ประมาณวันละ 100 กว่าบาท 200 กว่าบาท ตอนนี้ก็เป็นหนี้ของกขคจ. และก็หนี้กองทุนเงินล้านของหมู่บ้าน ก็กู้มาทำกิจการเล็กๆ น้อยๆ แล้วก็ใช้จ่ายในครอบครัว ส่วนน้องนุ่นเสาร์-อาทิตย์ เขาก็จะไปทำงานรับเหมาก่อสร้าง ผสมปูนบ้างอะไรบ้าง
น้องนุ่น เล่าถึงงานก่อสร้างที่ทำว่า งานที่หนูทำก็ยกปูน ผสมปูน เคลียร์พื้นที่ให้ช่าง ขนอิฐ ขนไม้ จัดบริเวณให้ช่างเขาทำงานสะดวกขึ้น ซึ่งหนูไม่คิดว่ามันหนักค่ะ เพราะว่าบางคนเขาไม่ต้องมาทำแบบนี้ คือจริงๆ หนูทำงานอย่างอื่นก็ได้ที่มันเบากว่านี้ แต่ว่าหนูรู้สึกว่ารายได้มันก็ไม่เยอะเท่ากับทำแบบนี้ หนูก็เลยเลือกที่จะทำก่อสร้าง เพราะพ่อบอกหนูว่าถ้าหนูลำบากตอนนี้ ต่อไปหนูก็จะสบาย
พิธีกรเล่าเสริมว่า ในภาพที่เห็นก็จะเห็นว่าน้องนุ่นเรียกคุณปู่ว่าพ่อตลอดเวลา ก็เรียกคุณปู่มาตั้งแต่เขาจำความได้ ส่วนคุณพ่อแท้ๆ อยู่ที่กรุงเทพ อยู่กันคนละที่ ก็มีบ้างที่คุณพ่อแวะมาเยี่ยมเป็นครั้งคราว แต่สิ่งสำคัญสิ่งที่เธอขาด และเป็นการขาดที่ยิ่งใหญ่คือขาดแม่ ในชีวิตของเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เจอแม่แค่ครั้งเดียว ผมฟังเรื่องก็สะท้านใจพอสมควร เรื่องก็คือว่า วันหนึ่งสำคัญของประเทศไทยคือวันแม่
น้องนุ่น เล่าว่า เวลาที่โรงเรียนจัดกิจกรรมวันแม่ คุณครูเคยถามหนูว่าอยากให้แม่มาเป็นแม่ดีเด่นในโรงเรียนไหม หนูก็ตอบกลับไปว่าหนูไม่ได้อยู่กับแม่ แล้วก็หนูจะคอยเป็นตัวแทนที่คอยร้องเพลงวันแม่เกี่ยวกับแม่ที่โรงเรียน แล้วเวลาหนูมองแม่กับลูกเวลาที่เขากอดกัน หอมกัน บอกรักกัน หนูก็รู้สึกว่าหนูต้องการแบบนั้นบ้าง
คุณพ่อน้องนุ่น เล่าว่าตั้งแต่วันนั้นคุณแม่น้องนุ่นไม่เคยกลับมา ตั้งแต่ออกจากรั้วโรงพยาบาลก็ไม่เคย ก็มาเจอตอน 10 ขวบอย่างตอนที่ลูกเล่า ส่วนสาเหตุที่ไม่ได้ให้คุณแม่เลี้ยงน้องนุ่น เพราะตอนนี้ผมยังไม่ได้อยู่ด้วยกัน แม่เขาเอาไปฝากเลี้ยง แล้วพอผมไปอีกทีก็ไม่มีใครอยู่แล้วบ้านหลังนั้น ก็ตามหาจนเจอว่าเขาฝากเลี้ยงไว้ที่ไหน แล้วก็ไปอุ้มเงินไถตัวลูกกลับมา เป็นเงิน 40,000 บาท ซึ่งตอนนั้นเขาอายุได้ 2 ขวบ
น้องนุ่น บอกว่าถ้าหนูได้เจอกับแม่ หนูก็อยากขอบคุณแม่ ที่ทำให้หนูได้เกิดมา ถึงแม้ว่าหนูจะไม่ได้อยู่กับแม่ จะไม่ได้เลี้ยงหนู แต่หนูก็ไม่เคยโกรธ ไม่เคยเกลียด เพราะหนูเขาใจว่าแม่คงไม่มีเงินเลี้ยงดูหนู ก็เลยเอาหนูไปฝากให้คนอื่นเลี้ยง หนูรักแม่ หนูรักมาก แต่ว่าหนูก็ไม่รู้ว่าหนูจะบอกแม่ยังไง
